MATKA BOŻA: «W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Pisz Człowiecze. Bądź świadkiem Prawdy i pamiętaj, że Prawda prowadzi dzieci Boże do prawdziwej wolności i sama ich broni przed kłamstwem i niesprawiedliwością.

Drogie dziecko, dzisiaj pragnę przypomnieć Moim kochanym dzieciom o Miłości Boga, którą szczególnie teraz okazuje On przez Moje Matczyne Niepokalane Serce.

Rozważcie, Moje kochane dzieci, jak często przychodzę na ziemię, aby nie tylko was ostrzec, lecz przede wszystkim ratować biednych grzeszników. Moje Niepokalane Serce podaje wam wszystkim środki, udziela znaków, abyście odnajdywali i pogłębiali waszą wiarę. Bóg nie szuka przecież śmierci grzesznika, lecz chce go obdarzyć prawdziwym życiem w obfitości łask. Otrzymaliście tyle skutecznych sposobów, tyle dowodów Miłości Ojca, Miłosierdzia Syna, skuteczności Łask Ducha Świętego i znaków Mojej Matczynej Miłości, abyście zerwali z grzechem i powrócili do jedności z Bogiem. Moje słowa, które wam przekazałam w różnych miejscach objawień, są wciąż aktualne i naglące, gdyż ludzkość nie wzięła sobie do serca Moich ostrzeżeń i Moich wezwań. Co więcej, wyśmiewa je! Dlatego nie dziwcie się, Moje dzieci, że cierpienia coraz bardziej was dotykają, że jest coraz więcej bólu, nienawiści oraz zła.

Dzisiaj, Moje kochane dzieci, przypominam wam wszystkim o Moim Medaliku, który ofiarowałam dla waszego ratunku. Przypominam wam obietnicę, którą powierzyłam Mojej córce Katarzynie: „Wszyscy, którzy będą go nosić, otrzymają wielkie łaski. Dla osób noszących go z ufnością łaski będą obfite”. Jak widzicie, Moje kochane dzieci, Bóg chce udzielać swoich łask wszystkim swoim dzieciom jednakowo, ale wynagradza obficie tych, którzy Mu ufają.

W symbolice Medalika przedstawiłam się jako Niepokalanie Poczęta Pośredniczka tych Łask, które Bóg zsyła grzesznikom przez Moje Matczyne ręce. Medalik jest dla was Tarczą Mojego Macierzyństwa [1]. Moje przebite mieczem Serce obok Boskiego Serca Mojego Syna to zapowiedź Królestwa Naszych Serc [2].

Mój Syn powierzył was Mojej Matczynej opiece pod krzyżem, na którym zwyciężył. W ten sposób otwarła się droga do Tryumfu Mojego Niepokalanego Serca, do którego wy wszyscy zostaliście zaproszeni. Medalik, który wam przekazałam, ukazuje prawdę, że łaski, które dla was wypraszam, Moje kochane dzieci, dla waszego nawrócenia i umocnienia waszej wiary, są bezcennym podarunkiem Boga, abyście go pielęgnowali w waszych sercach. Każdy z was został zaproszony, nawet ci, którzy jeszcze Mnie nie znają [3]. Miłość Boga jest nieograniczona – pamiętajcie o tym.

Tę prawdę Mojego Macierzyństwa i troskę o nawrócenie grzeszników wyraziłam w Beauring [4], Moje drogie dzieci. Ja Jestem Niepokalanym Poczęciem i każdy, kto mnie wzywa z wiarą i szczerością, nie zginie. Nawrócę grzeszników, którzy wzywać Mnie będą tym tytułem.

Rozważajcie Moje słowa i bądźcie dobrzy dla siebie. Przyjmijcie błogosławieństwo, które przynoszę wam od Mojego Boskiego Syna. W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

[1] Oczywiście tarczą przeciwko atakom i pociskom piekła, co potwierdza doświadczenie ogromnej rzeszy ludzi, noszących Cudowny Medalik. Z reguły nie zdarza się, by np. ktoś powiesił się z Medalikiem na szyi, duch samobójstw kusi do uprzedniego zdjęcia go.

Na pewno zwróciliśmy uwagę na to, że w ostatnich przesłaniach z Nieba jesteśmy pouczani o pilnej konieczności posługiwania się sakramentaliami. Właśnie Cudowny Medalik zajmuje wśród nich poczesne miejsce.

[2] Prawdopodobnie tylko nieliczni kojarzyli sobie dotychczas obecność na Medaliku Dwóch Najświętszych Serc z zapowiedzią Ich Tryumfu, związanego z Paruzją i „Nową Pięćdziesiątnicą”. Szatan jednak kojarzył sobie niewątpliwie ten symbol z apokaliptyczną wizją związania go i wrzucenia do czeluści – z tym proroctwem o największej z jego klęsk – co może być jedną z przyczyn jego lęku przed Medalikiem.

[3] Rycerze Niepokalanej wyruszają z Medalikiem do tych właśnie ludzi wierząc, jak św. Maksymilian, że Maryja zdobędzie ich serca. Wszyscy powinniśmy przejąć się tą ideą, niezależnie od przynależności do Rycerstwa.

[4] (Czyt.: borę, z akcentem na ę). Niewielkie miasteczko w Belgii, w którym w 1932 roku Maryja ukazała się ponad 30 razy czworgu dzieciom w ogrodzie przyklasztornym w jaśniejącej biało-błękitnej sukni, stojąc na białym obłoku. Powiedziała o sobie: „Jestem Niepokalaną Dziewicą, Matką Boga i Królową Niebios”. Przyniosła wezwanie do stałej modlitwy, głównie różańcowej, do poświęcenia się Jej z miłości do Jezusa i do Niej. Na piersiach miała złote serce, otoczone promieniami. Zaprosiła do tego miejsca grzeszników, obiecując ich nawrócić, wyjednała też później łaskę uzdrowienia wielu chorym. Przemawiała pełną dobroci obecnością, zachęcając do okazywania serca wszystkim, także będącym z dala od Boga.